Een verhaaltje over het echtpaar Pieter en Anna Postma uit Hantumhuizen. Pieter was melkcontroleur.
Pieter en Anna hadden geen kinderen. Kon ook niet want Pieter was altijd in het lab. Dat zei dan zijn vrouw, niemand kwam ook bij hun binnen.
Ze gingen boodschappen doen in de auto, maar dan zat Anna achterin, dan wordt de auto helemaal gebruikt. Die dag van het boodschappen uitpakken, kregen ze geen warm eten, dat was te veel werk, de boodschappen moesten opgeborgen.
Op maandagmorgen stonden de schoenen van Pieter in de vensterbank buiten, want de op zondag gedragen schoenen waren nat, dit kwam omdat Pieter over zijn schoenen plaste.
Kwamen ze op een verjaardagvisite bij de buren, dan hadden beiden het kunstgebit in de mond, het gebit werd normaal niet gedragen. Kregen ze een augurk met worst, dan kwam het gebit uit de mond in de zakdoek en werd de traktatie lekker opgeknabbeld. Daarna kwam het gebit weer in de mond.
Had Anna een lap stof gekocht voor een nieuwe jurk, ging ze met een klein vierkant stukje van de stof naar de buren om te vertellen dat ze deze gekocht had voor de jurk. Wist je nog niet hoe het er uit zag.
Vaak kwam ze even een praatje maken met de buren, maar altijd net voor het warme eten ‘s avonds. De kinderen kwamen thuis van school of werk, dan werkten ze Anna de deur uit want ze hadden wel zin in eten.
Een apart stel, maar gezellig, dat wel.Melkcontroleur Piet Postma wordt met zijn 25-jarig jubileum als hoofdcontroleur gefeliciteerd door Kees Hiemstra, voorzitter van de Controlevereniging. Postma’s echtgenote Anna is nog net naast haar man te zien.
